Raporto pri Dua Trilanda Kongreso en Bekasi, Indonezio
La 28-an de marto ĝis la 2-an de aprilo 2018 okazis la dua trilanda kongreso en la urbo Bekasi, kiu troviĝas 55.6 km for de la internacia flughaveno en Ĝakarto.
Plejparte da eksterlandaj kongresanoj neniam aŭdis pri la urbo kaj ne havis ideon kia urbo ĝi estas. Tamen mi proponis la urbon al aliaj organizantoj el Aŭstralio kaj Nov-Zelando ĉar en tiu dua granda urbo de Okcidenta Javo troviĝas junuloj, kiuj jam lernis Esperanton ĉe lingva komunumo, Faktabahasa Bekasi. Krom tio, kelkaj junaj aktivuloj loĝas en Bekasi kaj pretis labori por organizi la kongreson.
Ĉi-foje la kongreso estis malpli granda ol la lasta unua trilanda kongreso, en Bandung en 2016. Partoprenis 37 indonezianoj kaj 29 eksterlandanoj el 7 landoj: Aŭstralio, Nov-Zelando, Belgujo, Hispanujo, Koreio, Filipino kaj Orienta Timoro. Inter kongresanoj troviĝis novuloj kaj junuloj el diversaj partoj de Indonezio. Ni sukcese venigis ilin pro la vojaĝsubteno, kiu disponigita de speciala konto ĉe UEA (iesa-p). Koran dankon al esperantistoj, kiuj jam subtenis nian movadon per tiu konto. Ankaŭ estis bonega afero, ke venis dek orient-timoranoj pere de subvencio, kiu estis aranĝita de Heidi Goes.
Vespere en la unua tago, la kongreso malfermiĝis kun iom da ceremonio. La organizantoj de tri landoj bonvenigis la kongresanojn per salutmesaĝoj. Inter tiuj, juna indoneziano legis Esperantan poemon kaj la grupo de orient-timoranoj kantis bele sian tradician kanton. Poste ĉiuj prelegantoj havis eblecon por inviti kongresanojn al siaj prelegoj kaj laste ni kune kantis la himnon, La Espero. La programo daŭris per amuzaj ludoj en la interkona vespero.
La sekvontan tagon, kelkaj gravaj prelegoj okazis, kiel prelego de Humphrey Tonkin, kiu parolis pri nuna situacio de Esperanto en la mondo, kaj prelego de la prezidanto de UEA, Mark Fettes, pri nuna situacio de UEA kaj Esperanto en la mondo. Tiuj prelegoj estis aranĝitaj bone per Skype. Samtempe en aliaj salonoj du invititaj instruistoj instruis Esperanton al komencantoj kaj progresantoj. La kursoj okazis kvarfoje dum tri horoj taĝe. Aliaj interesaj prelegoj ankaŭ estis prezentitaj de homoj el Filipinoj, Aŭstralio kaj Hispanujo. Ni ankaŭ donis ŝancon al komencantoj prelegis, por ke ili havu kuraĝon paroli la lingvon.
La 30-an de marto, kiam estis feria tago de Pasko en Indonezio, pli da indonezianoj povas ĉeesti la kongreson. Okazis denove prelego per Skype kaj ĉifoje, Jonathan Cooper el Aŭstralio prelegis pri kiel verki por la elektronika medio. Poste pluraj prelegoj pri kulturo, interesaj temoj riĉigis la konon de kongresanoj. Vespere, la grupo de orient-timoranoj prezentis artan spektaklon. Ili kantis, dancis, eĉ ludis magion. Sekvante la programon daŭris kiel arta vespero en UK. La kongresanoj grupe aŭ sole montris sian prezentadojn en arto. Kun kelkaj eksterlandaj partoprenantoj, ni kune dancis tradician dancon el Indonezio.
Antaŭ la Nacia Arta Gallerio, Ĝakarto
Dum la ekskursa tago, kiu okazis sabate, ni forveturis al Ĝakarto por viziti la nacian galerion, kiu havas kolekton kaj ekspozicias artaĵojn. Poste la partoprenantoj ankaŭ vizitis la nacian muzeon kaj “Taman Mini Indonesia Indah”, kiu estas rekomendinda por iom lerni pri la diverseco de indonezia kulturo. Vespere, la partoprenanto de Balio rakontis sian Esperanto-agadon kaj sekve estis lingva festivalo, kies celo estis iom lerni kaj praktiki aliajn fremdajn lingvojn. Junaj indonezianoj tre entuziasme partoprenis tiun ĉi programon ĉar ili multe interesiĝas pri uzo de la lingvoj.
Anatŭ la Balia domo ĉe “Taman Mini Indonesia Indah”
La 1-an de aprilo, grupo de kongresanoj partoprenis la senveturilan tagon, kiu regule okazas dimanĉo-matene. Inter la 6-a kaj la 10-a atm la aŭtomobiloj estas forpelitaj de la ĉefa strato de Bekasi kaj dum tiuj kvar horoj la strato abundas de piedirantoj, bicklistoj kaj kurantoj. Dum unu horo ni utiligis la eventon por reklami Esperanton al la publiko. Por kapti la atenton de ĉirkaŭaĵo, ni marŝis kun kongresa standardo, kantis kaj dancis kune. Tiel kelkaj homoj proksimiĝis kaj demandis pri Esperanto kaj nia agado.
Impona prelego pri la historio de indonezia Esperanto-movado estis prezentita de Heidi Goes de ŝia preskaŭ preta libro. Ŝi esploris multajn detalojn pri diversaj indoneziaj esperantistoj, lokoj kaj eventoj. Tiel la libro povas esti bonkvalita rimedo por malkovri la ekziston de Esperanto en Indonezio.
Sekve, Carlos Spinola prelegis pri la uzado de Esperanto en la universitato de Valencio en Hispanujo, kaj la projekto Cassini. Aliaj prelegoj ankaŭ estis interesaj, kiel prelego de Park Soohyean pri la manĝaĵkostumo de la korea tradicia festotago, kaj rigardo al kantoj laŭ lirikverkista vidpunkto de Kam Lee el Aŭstralio. Vespere ni kune iris al restoracio por la bankedo.
Kuna manĝado – ofte la plej interesa parto de kongreso
Dum la lasta tago, matene, okazis la fermo. Tiam la partoprenantoj havis eblecon por diri siajn impresojn, opiniojn aŭ kritikojn. Ni dirus ke la kongreso estis sukcesa ĉar la komentoj de partoprenantoj ĉefe estas pozitivaj. Dum la ferma ceremonio multe substrekis, ke la valora aspekto de la kongreso estis amikeco. Por la tria kongreso, ni iomete komencis esplori la eblecon por starigi komunan eventon en Balio post du aŭ tri jaroj.
Ilia Sumilfia Dewi : ilia.dewi@gmail.com
Indonezia Esperanto-Asocio